Asnoru

Вымышленное государство Вейшнория, земли которого лежат на территории Республики Беларусь, стало настоящим хитом беларуских сегментов социальных сетей. По сценарию военных учений "Запад-2017" Вейшнория, граничащая с балтийскими странами и Польшей, является противником коалиции России и Беларуси. Конечно, Вейшнория весьма располагает к юмору.:)

10 фактов стали популярны в cети и попали на разные ресурсы.
Обзор вейшнорского творчества от Hrodna.life

Белорусский Партизан

Naviny.by

и даже Эхо Москвы

Итак, 10 фактов о Вейшнории

( Collapse )

http://budapeshki.ru/wp-content/uploads/2015/10/DSCF2490.jpg

Как украсить набережную Немана у Старого замка в Гродно? Превратить её в Набережную королей!:) В разных точках Европы существуют скульптурные "тусовки" королей и других выдающихся личностей, украшающие места своего пребывания. Почему бы не украсить набережную, у гродненского королевского замка, аналогичным пантеоном?

Материал об идее такой набережной на Hrodna.Life

[Пост на беламове...]

Як ўпрыгожыць набярэжную Нёмана ля Старога замка ў Гродне? Ператварыць яе ў Набярэжную каралёў! :) У розных кропках Еўропы існуюць скульптурныя "тусоўкі" каралёў і іншых выдатных асоб, якія ўпрыгожваюць месцы свайго знаходжання. Чаму б не ўпрыгожыць набярэжную, ля гарадзенскага каралеўскага замка, аналагічным пантэонам?

Пачаць можна з летапіснага кіраўніка старажытнага Гарадзенскага княства - Усеваладкi. Пра гэтага князя з дакументаў вядома вельмі мала і апісанне яго знешнасці недаступна даследчыкам, але ставіць помнікі полулегендарным дзеячам, як вядома, у парадку рэчаў. Дастаткова паглядзець на помнік Міндоўгу ў Вільні, каб у гэтым пераканацца. На набяражнай можа знайсціся месца і Давыду Гарадзенскаму, якому плануюць паставіць помнік ля Новага замка, але ж і некалькі скульптур ў гонар гарадзенскага кашталяна не пашкодзяць. Вітаўт, Казімір IV, Баторый... Можна ўвекавечыць і французскага прынца Генрыха Валуа, былога караля польскага, а значыць і гаспадара гарадзенскага замка. Хай ён і мае да Гродна малое дачыненне, затое асоба вельмі вядомая. :) Знайшлося б месца і жанчыне - каралеве Боне, бо яна ня мала зрабіла для горада над Нёманам. А можа быць і вялікаму астраному Мікалаю Каперніку? Ён, даследчыкі абгрунтавана мяркуюць, гасцяваў у гродзенскім замку.
У кожнай скульптуры павінна быць таблічка, якая растлумачвае сувязь гістарычнай фігуры з Гродна.

Прастор для скульптур.


Да прыкладу, у Нясвіжы, ужо маецца скульптурны пантэон бюстаў вядомых асоб, звязаных з гэтым горадам.
Бюст Мікалая Радзівіла Сіроткі ў Нясвіжы.

фото: http://yakaev.livejournal.com/28902.html


Помнікі могуць быць невялікімі бронзавымі бюстамі, накшталт нясвіжскіх. Ёсць нават так званы эканом варыянт - драўляныя скульптуры. Іх можна накрыць каванымі навесамі, абараніўшы ад дажджу. Танна, досыць арыгінальна, з захаванне традыцый (разьба па дрэве на Панямоннi вядомая не адно стагоддзе). Каб рабіць горад прыгажэй велізарныя бюджэты - не галоўнае. :)


( Collapse )

На сценах адной з самых старажытных у Беларусі цэркваў - гарадзенскай Каложы, можна знайсці шматлікія знакі значэнне і прызначэнне якіх працягвае служыць прадметам дыскусіі гісторыкаў. Часцяком іх называюць каложскiмi рунамі. Руны - алфавіт што выкарыстоўваўся германскімі плямёнамі да таго як лацінка ўвайшла ў шырокі ўжытак. Руніцкія знакі выкарыстаў у сваіх творах адзін з найбольш значных фантастаў 20 стагоддзя, аўтар "Уладара пярсцёнкаў" - Дж. Р.Р. Толкіен. Творчасць вялікага англійскага пісьменніка з'явілася адной з прычын таго, што руны сталі асацыявацца ў многіх са светам магіі. У інтэрнэце поўна усялякіх варожб на рунах, а пісьменнікі, якія працуюць у жанры фэнтэзі, не стамляюцца выкарыстоўваць розныя руноподобные знакі ў сваіх творах. Натуральна, аматараў пашукаць на сценах адной з самых старажытных ва Ўсходняй Еўропе царкваў загадкавыя знакі - знойдзецца нямала. Ці варта прыкласці некаторыя высілкі для большай папулярнасці так званых каложскiх рун?

( Collapse )

Дегустория – дегустация плюс история. Как известно, любой может быть политиком, психологом и пивным блогером, поэтому можно продолжить. Этот материал посвящен немецкому пиву с традициями - Radeberger, и в нём будет Путен. В материале будет Путен… Ну то есть чего там чикаться и держать Вову в рукаве, вот так вот сразу хлоп и Путен. Хотя, бывают ли отчёты о дегустации Radebergera без Путена... Но тут то Путен точно будет, да. Так вот… ещё немного про… нет, не про Путена, а про Radeberger.

( Collapse )

Дегустория – дегустация плюс история. Этот странноватый неологизм послужит названием для рубрики, в которой будут публиковаться материалы, содержащие одновременно рассказ о дегустации чего-нибудь и исторические факты, как-то с этой дегустацией связанные.

Ну, а в первом выпуске представлен отчёт о пробе широко известного, в определённых кругах, пива «Менскае 1918». Эта марка посвящена созданию Белоруской Народной Республики – первого государства, официально провозгласившего титульной нацией беларусов. Именно в 1918 году, рядом беларуских общественных деятелей, БНР была объявлена в Минске. «Менскае 1918» является частью лимитированной серии лидских пивоваров и уже успело получить титул скандального продукта. На этикетке пива можно увидеть контуры территории, на которую претендовало БНР, причём в данных границах находятся и Смоленск, и Белосток, и Вильня, и другие города принадлежащие соседям Беларуси. Поэтому неудивительно, что некоторым оформление бутылки кажется несколько провокационным.
( Collapse )

Як вядома, не так даўно ў Гродне ўсталявалі стэнды, якія дэманструюць старыя выявы помнікаў архітэктуры ды змяшчаюць, акрамя таго, аповяд пра іх. Але чаму б не пайсці далей і не паставіць стэнды, якія распавядаюць аб згубленых помніках. На месцы такіх выбітных, але не захаваных аб'ектаў, як дамініканскі касцёл, рынкавы палац Радзівілаў, палац Тызенгаўза і г. д. Ды і стэнды якія распавядаюць аб цэлых згубленых кварталах: габрэйскi за сінагогай, квартал на набярэжнай i г. д. былі б не лішнімі. Ня можаце адбудаваць дык хоць пакажыце жыхарам і гасцям, як гэта выглядяла.

https://sputnik.by/images/102769/98/1027699866.jpg

Вывески, таблички, знаки – можно ли представить городскую среду Европы без них? Упрощая жизнь обитателей городов эти, давно ставшие обычными, предметы, попадаются на глаза миллионам людей каждый день. Но всегда ли они сообщают правильную информацию? К примеру, в городе Гродно хватает не самых правдивых табличек. Можно возмутиться нерадивости служб установивших ошибочные таблички, а можно всего лишь посмеяться, найдя ситуацию забавной. Прочитайте этот материал и решите, что делать вам.


[Гэты допic па беларуску...]Топ-5 няправільных таблічак Гародні

Шыльды, таблічкі, знакі - ці можна ўявіць гарадское асяроддзе Еўропы без іх? Спрашчаючы жыццё насельнікаў гарадоў гэтыя, даўно сталыўшыяся звычайнымі, прадметы, трапляюцца на вочы мільёнам людзей кожны дзень. Але ці заўсёды яны паведамляюць правільную інфармацыю? Да прыкладу, у горадзе Гародні хапае не самых праўдзівых таблiчак. Можна абурыцца нядбайнасці службаў якія ўсталявалі памылковыя таблічкі, а можна ўсяго толькі пасмяяцца, знайшоўшы сітуацыю вясёлай. Прачытайце гэты артыкул і вырашыце, што рабіць вам.

5. Пятае месца дастаецца не так даўно усталяваным таблічкам з так званымі QR кодамі. Яны прымацаваныя да многіх знакавых архітэктурных помнікаў Гродна і пры сканаванні выдаюць інфармацыю пра гэтыя будынкi. Ідэю можна прызнаць удалай, але вось рэалізацыя крыху падкачала. Справа ў тым, што коды выкананыя не зусім па правілах і гэта робіць сканаванне ня магчымым у выпадку выкарыстання некаторых счытвальных праграм. Можна лёгка заўважыць, што гродзенскім QR кодам не хапае вялікіх прастакутных элементаў па краях.

Злева рэальная таблічка, змешчаная на аб'ект гродзенскай крэпасці - форт № 13, справа - варыянт гродзенскага блогера і музыкі Паўла Салаўёва.
Другі варыянт можа быць без праблем злічаны вялікай колькасцю праграм сканараў. І хоць гродзенскія QR коды можна прачытаць аднак яны з'яўляюцца менш універсальнымi, чым зробленыя па ўсіх правілах. Чаму ж гродзенскія коды не зусім добрыя? Гэта пытанне да адміністрацыі горада.

4. На чацвёртым месцы таблічка на Вялікай харальнай сінагозе. Галоўная гродзенская сінагога - безумоўна, найпрыгожэйшая сінагога Беларусі і адна з найпрыгажэйшых ва ўсходняй Еўропе. Будаўніцтва першай сінагогі на гэтым месцы адносяць да 16 стагоддзя. На працягу вякоў будынак не раз бывал знішчаны пажарам, але аднаўлялася і ўсё яшчэ служыць габрэйскай суполцы горада, а таксама іншым жыхарам і гасцям Гродна. Нягледзячы на старажытную гісторыю будынка, таблічка на ім гаворыць, што сінагога была пабудавана ў 19 стагоддзе. Аднак будынак ўключае элементы першапачатковай бажніцы. Правільней было б пазначыць, што сінагога з'яўляецца помнікам 16-20 стагоддзяў. Відавочны высокі статус гэтага аб'екта і ўжо толькі таму асабліва важна данесці правільную інфармацыю пра яго, не малодзячы шматвяковы будынак, якi з'яўляецца адной з пярлiн гарадзенскай архітэктуры.


3. Трэцяе месца гэтага своеасаблівага антырэйтынга займаюць таблічкі, устаноўленыя на будынках вуліцы Замкавай. Значэнне гэтай вуліцы для Гродна выключна вялікае. Гэта адна з самых старажытных вуліц, на якой усё яшчэ захавалася нерухомасць, якая некалі належала ўплывовым магнатам. Так званая камяніца князёў Масальскіх, у якой размешчаны інтэрнат, лічыцца адной са найстарэйшых каменных грамадзянскіх будынкаў, з захаваных у горадзе, яе адносяць да 17 стагоддзя. Палац апошняга канцлера ВКЛ графа Храптовіча датуюць 18 стагоддзем. Не гледзячы на гэта, таблічкі на сценах гэтых будынкаў паведамляюць, што ансамбль вуліцы Замкавай датаваны 19 стагоддзем.


2. Ганаровае другое месца адведзена таблічцы на старадаўнім кляштары Св. Духа, якая нават не паведамляе таму хто яе чытае, што перад ім, уласна, манастыр. Будынак былых касцёла і кляштара Св. Духа, размешчаныя на вуліцы Савецкай і занятыя адміністрацыяй горада, былі заснаваныя па загадзе каралевы Боны Сфорца ў 16 стагоддзі, і разам з касцёлам і кляштарам бернардзінцаў з'яўляюцца найстарэйшымі каталіцкімі будынкамі, захаванымi ў Гродне. Комплекс выконваў ролю гарадскога прытулку і бальніцы для маламаёмасных. Старажытны будынак з такой цікавай гісторыяй адносіцца, згодна з таблічкай, да 18 стагоддзя. На ім няма QR кода (нават няправільнага) з дапамогай якога мінак мог бы даведацца, што перад ім будынак аднаго з найстарэйшых манастыроў горада, заснаванага самой каралевай.


1. Пераможцам топа, больш чым годным гэтага гордага звання, з'яўляецца таблічка усталяваная ў рамках акультурвання гродзенскага лесапарку Пышкі. Пад стэндам з картай лесапарку размешчаны назвы аб'ектаў, якія могуць быць наведаны адпачывальнікамі. Дзякуючы цудоўныму перакладу, зробленыму ў лепшых традыцыях онлайн перакладчыкаў, Жамчужны ператварыўся ў Zhemchuzhina (Жамчужына), Мелавыя Горы ў Сhalk Mountain (Мелавая Гара), але больш за ўсё пашанцавала Райгораду, які стаў District city (можна паспрабаваць перавесці як Раён горад). Відавочна, перакладчык, няважна робат або чалавек, пераблытаў рай і раён. Але ж розніца, пагадзіцеся, ўсё ж такі ёсць.

Вы прывыклі безумоўна давяраць гарадскім таблічкам? Ваш свет ужо не будзе ранейшым. :)

Падзякі Аляксею Шаце і Паўлу Салаўёву за ўдзел у працы над гэтым матэрыялам. :)




( Collapse )

У сувязі з планамі адміністрацыі Гродна ўсталяваць манумент у гонар выбітнай гістарычнай асобы, гродзенскага кашталяна - Давыда Гарадзенскага, грамадскасць горада атрымала магчымасць абмеркаваць вынік конкурсу скульптараў, якія прапанавалі свае ўвасаблення вобраза вядомага палкаводца. Абраны варыянт спадабаўся далёка не ўсім і не змог перамагчы ў галасаваннях арганізаваных у інтэрнэце. Падобная сітуацыя цалкам натуральная, бо гаворка ідзе пра твор мастацтва, а ў розных людзей, як вядома, могуць быць вельмі розныя погляды на мастацкую творчасць. Праз некаторы час пасля апублікавання вынікаў галасавання адмысловай камісіі, якая выбірала лепшы праект помніка, была створана электронная петыцыя з просьбай перагледзець вынікі конкурсу. Пасля прачытання тэксту петыцыі можна зрабіць выснову, што аўтар незадаволены, перш за ўсё, недастатковай, на яго думку, дэманстрацыяй праваслаўных атрыбутаў, якія павінны стварыць вобраз Давыда - абаронцы праваслаўя. Але ці ёсць падставы на самай справе лічыць ім гродзенскага палкаводца?


( Collapse )

На сайце Radio Racyja

Гродненский дворец князей Радзивиллов, располагавшийся на центральной площади города, был одной из самых больших резиденций этого рода в ВКЛ. Столица Речи Посполитой, разумеется, не могла обойтись без шикарного жилища этих влиятельных магнатов. Однако сохраниться до времён независимой Беларуси радзивилловский архитектурный комплекс не сумел. В водовороте лихих лет он сначала постепенно утратил былой блеск, а потом и вовсе был уничтожен. Нужно ли восстанавливать дворец, и как можно использовать возрождённое здание? Стоит ответить на эти вопросы.

( Collapse )

[На русском...]Кто сплёл всемирную паутину? Создатель интернета родился в Гродно
Имя этого человека мало известно широкой общественности, между тем именно он по праву может считаться одним из создателей вещи, занимающей важную роль в жизни миллионов людей – интернета.

Пол Бэран – родился 29 апреля 1926 года в Гродно. Тогда город входил в состав Второй Польской Республики. Мальчик происходил из еврейской семьи и получил еврейское имя Пейсах. Пол был младшим из трёх детей. Будущий выдающийся учённый недолго был жителем города над Неманом: уже в 1928 году родные увезли его в США. В Филадельфии, где обосновалась семья Бэран, отец Пола открыл небольшой продуктовый магазин. Обучался Пол Бэран в филадельфийском университете Дрексела. Там он получил специальность электротехника. Позднее Пол стал работать в компании EMCC являвшейся пионером компьютерных технологий. Там молодой учённый работал над первым американским коммерческим компьютером UNIVAC. В 1959 году Бэран присоединился к коллективу корпорации RAND, где занимался созданием системы связи способной функционировать даже после ядерного удара. Эта работа стала основой для его самого выдающегося предложения.
В начале 60-х годов Пол Бэран предложил использовать децентрализованную систему связанных между собой компьютеров, в которой все компьютеры были бы равноправны. Это давало возможность при разрушении части системы сохранить работоспособность. Следовало передавать сообщения в цифровом, а не в аналоговом виде. Само сообщение предлагалось разбивать на небольшие части – «пакеты». Пакеты должны были передаваться по различным каналам, и объединяться в конечном пункте.

В середине 60-х ученый обратился к американской компании AT&T с предложением создать сеть, которую он изобрел. Но, по воспоминаниям изобретателя, инженеры фирмы посмеялись над ним. Идеи Пола опережали своё время.

Однако уже в 1969 году начались активные работы по созданию сети под названием ARPANET, финансируемые министерством обороны США. В основе проекта лежали идеи Пола Бэрана. 29 октября 1969 года между двумя первыми узлами сети ARPANET, находящимися в Калифорнийском университете Лос-Анджелеса (UCLA) и в Стэнфордском исследовательском институте (SRI) – был проведён успешный сеанс связи. Это день считается днём рождения интернета, хотя существует и альтернативные даты.

В последующие годы Бэран активно занимался продвижением высоких технологий. Его компания Metricom Inc одной из первых в США стала разрабатывать технологии беспроводного публичного интернета.

История Пола Бэрана напоминает историю другого знаменитого уроженца Гродно – Леона Бакста. Оба родились в еврейских семьях и оба ещё в раннем возрасте покинули родной город. Это отличает их от другого известного еврея, уроженца Витебска – Марка Шагала, который любил Витебск и изображал его на своих картинах. Тем не менее, имена Бакста и Бэрана неразрывно связанны с Гродно. Память Леона Бакста увековечена в названии улицы, недавно появился ресторан, носящий его имя. Может быть, стоит также увековечить в Гродно имя Пола Бэрана, например, небольшим памятным знаком на территории гродненского филиала Парка высоких технологий? Выдающийся учённый вполне достоин памяти земляков.

Імя гэтага чалавека мала вядома шырокай грамадскасці, між тым менавіта ён па праву можа лічыцца адным са стваральнікаў рэчы, якая займае важную ролю ў жыцці мільёнаў людзей - інтэрнэту.

Пол Бэран http://ethw.org/File:Paul_Baran_2265.jpg
( Collapse )